
Dziś jest
środa,
3 grudzień 2025. Imieniny:
Franciszka, Ksawerego
Słowo Księdza Arcybiskupa Metropolity Wiesława Śmigla na I Niedzielę Adwentu
2025-11-30
Drodzy Bracia Duchowni i Osoby Konsekrowane,
Umiłowani w Chrystusie Siostry i Bracia!
Rozpoczynając adwent, który jest czasem radosnego oczekiwania, w liturgii słowa usłyszeliśmy zachętę Jezusa Chrystusa, byśmy byli czujni i gotowi na spotkanie z Bogiem (por. Mt 24, 42-44). Natomiast św. Paweł Apostoł w Liście do Rzymian napomina nas, byśmy odrzucili uczynki ciemności, a przyoblekli zbroję światła i żyli przyzwoicie (por. Rz 13, 12-13). Jest to uniwersalny program chrześcijańskiego życia, który wymaga wysiłku, modlitwy i odwagi w podejmowaniu codziennych wyborów życiowych.
(pozostała część w rozszerzeniu)
W realizację wyznaczonych w liturgii słowa zadań wpisuje się nowy rok liturgiczny
i duszpasterski, który dzisiaj rozpoczynamy. Będzie on przeżywany pod hasłem: Uczniowie – Misjonarze. Jest to program dla wspólnot parafialnych, rodzin i każdego z nas. Jesteśmy wszyscy uczniami w szkole Jezusa Chrystusa. Idziemy przez życie razem z Nim oraz pragniemy Go coraz bardziej poznawać, miłować i tym doświadczeniem dzielić się z innymi. Być uczniem Jezusa to również z otwartością oraz w pokorze przyjmować to, co z wiarą się wiąże, czyli trudy, radości i nadzieje.
Papież Leon XIV zachęca nas, abyśmy oczy kierowali ku górze, duchowo wzrastali oraz budzili nadzieję w spotykanych ludziach. Niech te słowa ożywiają naszą wiarę i u progu adwentu staną się wskazaniem jak radośnie oczekiwać na spotkanie z Bogiem. Bardzo nam potrzeba refleksji nad sensem życia, modlitwy i wzajemnej życzliwości. Postarajmy się także włączyć w życie naszych parafii, by stawały się rodziną rodzin oraz wspólnotą wspólnot.
Uczeń Jezusa jest także misjonarzem, ponieważ usłyszanej, przyjętej i przeżytej Dobrej Nowiny nie powinniśmy zatrzymywać tylko dla siebie, ona jest tak ważna i radosna, że powinna być przekazywana. Postarajmy się budzić w sobie autentyczny entuzjazm, zachwyt nad usłyszanym i przyjętym słowem Bożym, aby dzielić się tym doświadczeniem
z innymi.
Św. Jan Paweł II na lotnisku w Goleniowie, na zakończenie pielgrzymki do Szczecina w 1987 roku powiedział znamienne słowa: Dbajcie o ludzi, służcie ziemi szczecińskiej, bo to nasz wielki skarb. To słowa, które pomimo upływu czasu wciąż są aktualne. Wyrazem dbałości o siebie nawzajem jest postawa służby, w zadaniach, kompetencjach, charyzmatach
i darach, które zostały nam powierzone – nie dla własnej chwały, konkurencji i rywalizacji ze sobą, ale dla służby sobie nawzajem!
Znane jest powiedzenie, że nie można dać drugiemu, czego się samemu nie ma. Można je odnieść do naszej duchowości i zaangażowania w życie wiarą. Sami powinniśmy najpierw prosić o potrzebne Łaski i Boże błogosławieństwo, aby następnie z tym móc wychodzić do spotykanych ludzi. Jakość podejmowanej posługi wobec siebie nawzajem w znacznej mierze zależy od naszej osobistej formacji. Dbałość o codzienną modlitwę, duchową lekturę, medytacje nad słowem Bożym, również adorację Najświętszego Sakramentu to zadania, o których pragnę dzisiaj przypomnieć i do których pragnę z całego serca zachęcić. Pomimo zabiegania, pracy i codziennych zajęć znajdźmy czas na duchowe praktyki. Dlatego wśród konkretnych inicjatyw nadchodzącego roku, zapraszam poszczególnie parafie i inne wspólnoty do adoracji Najświętszego Sakramentu, tak, by każdego dnia inna wspólnota trwała choć przez godzinę w modlitewnej łączności z Jezusem Chrystusem. Pozornie niewiele, ale w perspektywie wielu parafii i wspólnot to dużo, ponieważ archidiecezję
i wszystkie nasze sprawy otoczymy nieustanną modlitwą!
Stałe prowadzenie w wierze dostosowane do różnych okresów życia jest potrzebne każdemu wiernemu, czyli duchownym, osobom zakonnym i świeckim. Proszę duchownych, by byli dla innych wiernych przykładem odpowiedzialnego uczestnictwa w stałej formacji, która ma wymiar ludzki, duchowy, intelektualny i pastoralny. Dobrze przygotowani do posługi, wierni Kościołowi i Chrystusowi, umocnieni wzajemnymi relacjami możemy być przewodnikami w wierze, towarzyszami w drodze życia oraz misjonarzami Bożego miłosierdzia.
Kolejna konkretna inicjatywa w nadchodzącym roku, to Archidiecezjalna Szkoła Katechisty, która będzie przygotowywała świeckich współpracowników duszpasterzy. Kompetencje katechistów są szerokie, ale przede wszystkim będą oni pomagali
w prowadzeniu katechezy parafialnej, przygotowaniu do przyjmowania sakramentów św. oraz będą na co dzień towarzyszyli dorosłym w drodze rozwoju wiary. Staną się przez to bliskimi współpracownikami proboszczów w posłudze pastoralnej. Wobec ogromnych potrzeb pastoralnych i kryzysu wiary potrzeba odpowiedzialnych i dobrze przygotowanych apostołów świeckich, którzy będą uczniami i misjonarzami.
Drodzy Diecezjanie, bardzo też proszę o modlitwę w intencji powołań do naszego Archidiecezjalnego Wyższego Seminarium Duchownego w Szczecinie, do życia konsekrowanego i do posługi misyjnej. Aktualne są słowa Jezusa Chrystusa: Żniwo wprawdzie wielkie, ale robotników mało. Proście Pana żniwa, żeby wyprawił robotników na swoje żniwo (Mt 9, 37-38).
Rozpoczynając tegoroczny adwent na wymienione przed chwilą zadania i adwentową refleksję nad jakością naszego życia społecznego i duchowego udzielam Pasterskiego Błogosławieństwa. Niech Maryja – patronka Adwentu wstawia się za nami u swojego Syna, abyśmy byli blisko Niego i z ufnością podejmowali zadania ucznia i misjonarza w czasach,
w których żyjemy i służymy sobie nawzajem.
+ Wiesław Śmigiel
Arcybiskup Metropolita Szczecińsko – Kamieński